Güneþ ufukta kayboldu diyerek baþlayacaktým ama,
Bulutlar kaplamýþtý gökyüzünü, kaybolamadý ufukta,
Akþam geldi, misafirlerim gitti, kýzým hazýrlanýyordu,
Sadece uzaktan ve yakýndan ezan sesi gelmiyordu...
Bir gün sona erdi, bir yýl, bazý durumlarda bir ömür,
Hayatýn yüzü bu, deðiþen arka arkaya gelen gündür,
Gözlerimizi açtýðýmýzda bir hayat uzanýr önümüzde,
Gözlerimizi kapadýðýmýz yine ayný günün ertesinde...
Hayat gündür aslýnda, ömür geçiyor zannetsek de,
Sabahýnda uyanýyoruz, akþam olunca uyuyoruz ve,
Gecede yaþananlar bize uzak Allaha yakýndýr elbette,
Ertesi gün yaþanacaklar da uzanýyor bilinmezlerde...
’Akþam, yine akþam...’ demiþ eski zamanlarda þair,
Sabah, yine sabah... demiþ olsa da deðiþmemektedir,
Ömür bir günde geçer, adýna uzun hayat desek de,
Uzun da olsa kýsa da, deðiþen olmayacak kimsede...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.