/…Bilmediðim bir þey var içimde Ne sana benziyor Ne de “herkese”… /
Yollarý yürüyorum, Yollar uzun, Yollar sessiz ve hayat yankýlý… Seni yürüyorum adým adým Sen uzaksýn, Uzaklar puslu ve kara bulutlu…
Kendimi unuttuðum yerlerdeyim þimdi… Sen nerdesin ?
Duyuyorum… Sustu bahçesinde sesin yüreðimin Susmalar isyan ediyor ruhumun ezgisinde Sustuk. Lakin gözümden akan nehir Yüzüme seni akýtmýyor artýk… Ýçim dýþýma seni yansýtmýyor… Ulvi acýlarýn gölgesinde cüzi mutluluða Giden bir yolda yürüyorum Nerdeyim? Ama biliyorum Uzaktayým Senden Ondan Bizden Çok uzakta… Ama kendime yakýn bir yerlerdeyim… Ýþte tam orda, Kendimi bulduðum yerde Kaybettim seni Artýk Aramýyorum…
Gözlerim yokluðunu görmekten yorgun düþtü. Görmüyorum. Konuþmuyorum. Duymuyorum Seni… Günahlarýn en büyüðüydü seni susmak Ve en asili… Susmalar seninle çýðlýk çýðlýða þimdi Sustuk.
Önsözü sen yazýlý bir kitabýn sonunu yazamamaktý aþk… Ve bir oyundu seni kaybettiðim.
Vazgeçmem için Susmalýydým Sustum Þimdi, Yokluðun dilediði kadar konuþsun! Bende Yokum artýk..
*Ayþe* ( Sancý sonrasý.. )
Sosyal Medyada Paylaşın:
((Ayşe)) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.