TEZGÂH BAŞINDA

Tezgah baþýnda,


Ýlhamla çoþan yürek pýrýltýsý aþk
kalpten namelere döküldü yazým
uyan güneþ yeni gùnlerde yaþam yüreði
yanýk yavrulara lazým .
Kurak topraklarýn beklediði
bir damla su
yaðmurlarla özlenir
...þimþekler
denizlerde bir dalga çoþkusuna
sahilde içini döker yürekler ,
kanýmca dosta kucak açmýþ
geçmiþte doðanlar
bugünki sevdalar yürekten deðil,
nakit çalýþan ceplere aþýklar .
Her halini severim annemin
fedakarlýk kokan sarýlmalarý
..yokmu
gizlediði en saklý gizlenmiþ duygularýný
yalnýzlýk denen ahþap bir sandýk içinde saklamýþ
..yýllarca
ah annem ah !
Bir martý yanlýzlýðý çekiyorum
korkuyorum dokunsanýz uçarým sanki
yollarýn döþemeli koltuklarýnda
ayaklarým yorgun düþtü
..hayat.
Bir iç giyim tezgahýnda





yoðurdum mýsralarýmý
kurumuþ dallarýma bakýp bir ah çektim
yaþadýðým ortama
ezan sesleriydi durgunluðuma
tokat gibi geldi..
uyan gönlüm uyan!
tezgahýma gelen kalbi kýrýk aþýklarýn
hikayelerini dinlemek le geçiyor zamaným
saten yüzlü patronumdur
örnek aldýðým dostluklar
bir gün daha bitti ...
tezgahlarýmda yorgun hücrelerimi
..topladým
taþ duvarlarýn arasýnda
yolumu bulmaya çalýþýyorum
memleketin kokusunu özlemiþim
ne güzel toprak kokardý caddeler
çamurlu olsada
yaðan yaðmurlarda beton koltuklardan
daha iyiydi
yormuyordu bedenimi
tezgah baþlarýnda yoðurdum
gençliðine doyamamýþ benliðimi


Ayþe caniberk
Gümüþ kalpler



Sosyal Medyada Paylaşın: