Yalnýz kalan mektuplarýn sitemidir bu bakýþ
Düþüyor caddelere allý pullu umutlar,
Rüzgarýn kýsýlan sesinden soyunan þeytan ýslýklarý.
Sevda kaçýyor muþ meydan meydan,
Kovalasýn yüreðimin komutanlarý.
Yakalasýn...
Bir antik kentin giriþinde ,
Kül grisi iki sütun olur yarin gözleri,
Her bakýþým yangýnlar doðurur
Ve ateþe sevdalý bir deniz olur ruhum,
Sökülür gözlerimden bir bir tunç bakýþlar.
Kurþun döken gözlerin,
Eseratinden soyunur ömür.
Biliyor musun?
Sevda en çok yitirmektir aklý,
Kendi elbiselerini tutuþturacak,
Kibritci olur gönlüm.
Sokaklar soðuk olsa ne çýkar,
Ateþ düþtüðü yerde iz býrakýr,
Sevda yangýnsa eðer, yanalým sönmeyelim,
Zemheri ayazýnda güneþ toplayalým yüreðimize,
Ver elini gidelim mi ne dersin?
Yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.