Yorgun Kızıl Güneş

Yorgun kýzýl güneþ
Yuvarlanýrken daðlarýn ardýna
Hüzünler çiselenir yüreðimin üzerine

Soðuk bir rüzgârla
Sancýlar yalarken döþümü
Durgun bakýþlý ahu düþer gecelerime

Kor ateþle daðladýðým kangren yaralarýmdan
Kan damlar gözlerime

Buruk bir sancý ovalarken sinemi
Kuru bedeni salar yeryüzüne

Çengi sofralarý kurulur, karanlýk dehlizlerde
Esmer Çingene kýzý rakssa gelir
Pir sultanlar daraðacýna çekilir
Suskun yüreðimde

Karanlýk mor geceler katliama doymaz
Gri bulutlar kaplar gökyüzünü
Yýldýzlar siyah örtüden kefen giyer
Kan salar yeryüzüne
Ve sen düþersin ellerime

Göç baþlar susuz ovalarýmdan, çýðýrtkanlar arasýnda
Sürülerim baþ çeker Ýbrahim’in yaylasýna
Ýsmail gibi boynumu salarým ya ayaklarýna
Kör býçaklarý sen çalarsýn boynuma

Göç diyarýnda kervanlar konaklamaz ey sevgili
Çölde vaha arar, susuzluðumun adýna
Yusuf’un kuyularýnda Züleyha arar
Kutsal aþkýn adýna

Ýnadýna sürgün yüreðim, ýþýk toplar ey sevgili
Kum fýrtýnalarý daðýtýrken kervanlarýmý
Gecelere hapsettiðin aþk adýna

Sosyal Medyada Paylaşın: