SESLENSENE ESKİCİ BABAYA
Þu karanlýk, geceler artýk acý aðýrlýðýný vermeden,
Yüreðimin tüm ýþýklarý yansýsýn þu beyaz kaðýtlarýmda,
Hani yolu asfaltla tanýþmayan çakýllý taþlý yollarýnda,
Seslensene þu eskici babaya,götürmesin el arabasýnda..
Elini daldýr hatýra küpüne,neler neler yaþadýk seninle,
Eski bir heykel hala gülümsüyor bak,þehrin gerisinde,
Rüzgar,kar,yaðmur, güvercinleri hissetmez ensesinde ,
Seslensene þu eskici babaya,götürmesin el arabasýnda..
Çýkarsana hani vardý birdolu ses, kalbin diplerinden,
Bak sen çaðýrýnca harekete geçti ,koþuyor peþinden,
Baþladý ensrümaný çýkýyor dudak ucu, anladým sesinden,
Seslensene þu eskici babaya,götürmesin el arabasýyla..
Tam belirmiþken korkuyorum,kaybolur mu? bilemiyorum,
Zamaný belirsiz neþeli parçalar bak dilimde,söylüyorum,
Boþver be,diyorum gerisini yeter ki bitmesin uyduruyorum,
Seslensene eskici babaya,götürmesin el arabasýyla..
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.