Bu sabah da her zamanki gibi güne gözlerimi açtým,
Uykusunu almýþ biri olarak hayata neþeyle gülümsedim,
Önce baskülü ziyaret ettim sonra mutfaðý ve nihayet,
Buraya gelmiþ oldum, ikili rakamlarda biri olarak, net...
Bu sabah her zamanki gibiydim, rahat ve neþeli biri,
Ýçinde fýrtýna esse de hafif bir rüzgara indirger gibi,
Dýþarýda serin bir hava vardý, yaðmur da çiseliyordu,
Hayat sürüyordu ama kargalar ve martýlar yoktu...
Onlar da gelir öðleden sonra, henüz sabah ve çok erken,
Televizyonda ilginç bir durum yok; haber, haber, derken,
Müzik kanalý açtým, gerçi müzik deðildi orada da yapýlan,
Mizansenle idare ediyor orasý da, bir adam vardý, donan...
Sonra hayvanlarýn mizanseni baþladý, gerçekten hoþlar,
Hepsi birbirinden akýllý gibi, mizansende baþarýlý olmuþlar,
Sabahýn erken vakti, sadece bende deðil baþlayamamak,
Üstelik herkese tatil bugün, benden geçti günleri saymak...
Ben daha bu þiiri bitirmeden aklýma mutfak geldi nedense,
Gidip oraya bir bakayým, çay suyu kaynamýþtýr belki de,
’Akþam, yine akþam...’ demiþ atalardan biri, bir zamanlar,
Sabah, yine sabah... diyorum ben de, bu þiir böyle baþlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.