güneþ uyanmayý unutur mu dersiniz
belki !
zaman zaman sýzýyordur ama gecenin kollarýna
perdesi kapalý kalmýþtýr gözlerinin farketmemiþtir bile
doðumuna teþhis ise sancýya baðlý gecikme
ya ay
peki o unutur mu siyahý giydirmeyi
yýldýzlarý gezdirmeyi semâda
bulutlarýn gri lekesi bulaþýrmý beyaz dudaðýna
acaba
sanýrým bu akþam onu da kandýrdýlar
sahipsiz gibi dünya
etraf zifir ötesi bir siyahlýkta
ýslýklar daðýtýyor korkuyu köþelere bucaklara
oysa ben !
ben hiç bir þeyi unutmuyorum
hep aþkla baþlayýp öyle de son buluyor ruhum
dünüm yarýna bir hediye
s/oldurmadan biliyorum
huzurun kýrýntýlarý toplanarak mutluluk büyütülür bahçelerde
üstüne ayaz vurmadýkça daðýlýrlar her yere
zamanýnda giyinip zamanýnda soyunmaktýr mârifet
ondan sonrasý da rastgele
insanlýðýn dibine her düþtüðümde
baþýma vuran vicdaný doyuruyorum
ve en fazla beni kaybettikleri kadar kaybediyorum
31/03/2011
15;30
eMÝNE