DÜŞ OLDU

Hani maaþlara zam diyordunuz
Hayaller kurmuþtuk iþte düþ oldu
Memuru yer den yere vurdunuz
Güzel yaþamanýn sonu boþ oldu


Emekli nin defteri ni dürdünüz
Alnýmýza kara leke sürdünüz
Elimize kuru simit verdiniz
Attýðýnýz gülün hepsi taþ oldu


Ekmeyi çýkardýnýz bir liraya
Artýk hasret kalacaðýz biraya
Aldýðýmýz maaþ yetmez kiraya
Bütün iþçilerin hali yaþ oldu


Zengini kaldýrdýn fakiri yýktýn
Nice ocaklarý söndürüp yaktýn
Emekliye gelince tepeden baktýn
ZÝYANÝ’ nin bahar yazý kýþ oldu


Þair = Öztürk Erbek

Mahlasý = Ziyani

Sosyal Medyada Paylaşın: