KARA DÜŞ

geceden kalma

gördüðüm o kara düþten,

gözlerimde uykusuzluk,

aydýnlýk bir þehre uyanýyorum,

içimde eski bir eþya gýcýrtsý,

yenilenmeyi bekler gibi gürültülü,

gün daha doðmamýþ içime,

en kuytu köþemde,

ürkek, üþüyen bir kýz cocuðu,

hiç büyümemiþ kimliðim benim,

elini uzattý titreyerek,

düþtüðü yerden kalkmak istedi,

tuttum elinden kaldýrdým,

hayýr yoktu kimseden,

yine ben kurtardým kendimi,

kalkamadýðý yerden...
18 EYLÜL 2010
CUMARTESÝ
SIDIKA ÇAL
Sosyal Medyada Paylaşın: