hiç bir tanýdýðým yoktu önce hatta ben yoktum bedenimin içinde daha önce bana ne bir yabancý vardý nede bir tanýdýk ben yoktum annem babamda yoktu ne bir güvercin kanadý ne martýnýn aðzýnda bir balýktý hayat
baþlangýç önce acý bir çýðlýktý ben kimseyi tanýmadan önce ben gördüðümü görmeden önce ben demeden ben yoktu herkes var kimse yoktu
hayat ilk baþlangýçta asil bir soluktu gül ilk tohum /pembe tonda kokusu cennet ateþi rüzgarýn körüklediði acý ! acý ruhun hissettiði sancýlý bir soluktu !
bir annenin ak sütünden sonra emzirilen hayata açýldý gözlerim gülümsemelerim soru yoktu cevap yoktu önceleri günah sevap yoktu meçhul bir yolculuktu hayat
inandým / ve zaman indirildi aklýma geceyi kaldýran gündüz gündüzü örten gece
ilk mevsimi tanýdýðýmda sadece bahardan baþlayan yýllar kan yok / gözyaþý yoktu benim ve kimsenin gözlerinde
hayat yalnýzca tatlý gülümsemeli güzel bir soluktu !
ya þimdi !
Sosyal Medyada Paylaşın:
cennet cennet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.