Kıyamet – 1

Kýyamet nasýl koptu;
Gördün ya…
Ýlkin kýtlýk geldi,
Ot yedi insanlar bir /bir.
O günde
Ne gurur kalmýþtý/ ne kibir.

Sürüler gibiydiler/vahþi
Kapýþ kapýþtý o ot yiyiþ…
Ne tiksinmeleri vardý,
Ne irkiliþ.

ll
Gördün iþte..
Kýyametin koptuðu o günde;
Ot ta bitti sonunda.
Dayanýr mý onca kapýþmaya.

lll
Sonunda bir beyaz nûr;
Cami kubbesine benzer biçimde…
Bir nûr ki,
Þeffaf, süt renginde,
Kuþattý, kavim/kavim insanlarý.
Gördün ya…
Senden olanlar, hep yanýndaydý.

lV
Ne evler yýkýldý,
Ne yer yerinden oynadý…
Sadece açlýk vardý…
Bir de gözaltý.

Mümkün mü o nûru delip dýþarý çýkmak…
Sünger gibi esnek, yumuþaktý ya,
Çelikten dayanýklý.
Kýskývrak yakalanmýþtý/ tüm insanlar…
Yanlarýnda yalnýz günahlarý ve sevaplarý var.

V

Gördün…
Dümdüz giderken,
Yýllar önce ölmüþ Mevlevileri.
Nasýlda dipdiriydiler…
Güleç güleçti yüzleri.
Apaktý tenleri.

Kimi nöbette kimi uykuda,
Hepsinin nur içinde yüzleri.
Ne bedenlerine bir þey olmuþ,
Ne yýpranmýþ tenleri.

Vl
Rehberin, sorularýna verdiði cevap mantýklý;
Tabii ya…
Henüz dünya ile bitmedi iþin…
Her þeyin bir vakti var.
Unuttun mu?
Ýzin çýkarsa ilâhi çevrelerden;
Yükselir dualar , gönüllerden.
Ýlmin büyüðü sabýrdý hani…
Hay hak…
Her olay/ ilahi bir kanuna baðlý.
Muharrik bir kuvvet olmazsa,
Deprenir mi tabiat…
‘Allah dilemedikçe siz dileyemezsiniz.’
Her þey, baþka bir þeye baðlý.

Vll
Kýsa, hafif meyilli çýkýþý
Nereye vardýrmýþtýn.
Unuttun deðil mi?
Ama hatýrlýyorsun, o dik eðimi.
Ve bir meyveden yediðini.
Ne kadar da lezzetliydi.

Vlll
Daha sonra,
Doksan dereceyle indiðin kuyu…
Ve,
Üzerine döktükleri sicim gibi suyu.
Kývrým kývrým inmiþtin en derine,
Hýzlý bir iniþle varmýþtýn yerine.
Nâfiz vardý…
Hidâyet vardý, deðil mi?
Daha çok çalýþman istenmedi mi



lX
Üzülme her þeyin vakti var azizim.
Allah hangi yarattýðýný terk etti.
Sen yolunda devamla çalýþ…
En çok, en çok da sabretmeye alýþ.

Gün gelir razý olduðunu söyler / Hakk.
Sen onu seviyorsun ya,
O da seni seviyor mutlak.
Gül bedenin doðruya hizmetle solsun.
Maksadýnla çaban Hakk için olsun.

Yeter…
Yalvarmalarýn umutsuzca olmasýn…
Kimin maksatý kötüye ise,
Vuslat bulmasýn.

X
Ne bu hal böyle…
Yaðan her damla yaðmur gözyaþýn sanki.
Gönlün de rahmetle dolu olsun,
Baþýn gibi.

Xl
Gördün ya…
Kýyamet nasýlda koptu.
Hakk katýnda gazap deðil;
Rahmet çoktu.

Hacý Ali bayram
1977 / sarayönü
Sosyal Medyada Paylaşın: