siyah giymiþ bulutlar gibi eldiven takmýþ umutlara yolculuklar viþne çürüðü sokaklarda inceden bir yaðmur da baþlarsa sevdasýný düþünür insan,paraþütsüz yapraklarda elvada demeden ayrýlmak gibi vuslatýn bitmeyen çilesi ilk ve son söylenen sözün arasý yýldýzlar kadar uzak semalarda onurlu aþýklarýn onursuz aþký gibi raksetsin iyi kötü savaþý umulmaz anlarý beklemek olur mu hiç mutlaka bulunur aþkýn yýldýzý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ece yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.