LEYLA ÇÖLÜNDEN
Yanan yüreðimi açtým rüzgara
Serin serin eser senin yelinden
Sýrtýmý dayadým büyük duvara
Taþ taþýn üstüne konmuþ elinden
Dikenler içinde bir gül kokarsýn
Susuz gönüllere sel sel akarsýn
Köleye sultanlýk tacý takarsýn
Sonsuza ulaþýr senin ilinden
Özlemin hasretin beni yaþatýr
Aþk ateþi sardý kalbim kuþatýr
Gönlüm kalbim kendin ile uðraþtýr
Damal damla içem senin gölünden
Ne Musa dayandý ne Tur daðý
Ateþte gül açtý Ýbrahim baðý
Sevgin besledi her zaman ve çaðý
Sevenler teselli buldu dilinden
Güzeller kervaný Baþýný çeker
Gönüllere sevda tohumu eker
Sultanlar kul odu boynunu büker
Kokuyu alýnca senin gülünden
Aydýnlandý bütün nurunla cihan
Ne kul köle kaldý ne sultan ne han
Çýldýrdýlar adýn duyduklarý an
Mecnun’a döndüler Leyla çölünden
Ab-ý hayat senden sonsuza akar
Gönül dünyasý bir damlasý yakar
Tadamadý Kadir umutla bakar
Doya doya içmek için selinden
ABDULKADÝR YILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Abdulkadir Yıldız- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.