Çıkarcı

Gözü dönmüþ hakikatý unutmuþ,
Helalý unutup, haramý yutmuþ,
Sanki bu dünyanýn nimeti bitmiþ,
Karný tok, gözü aç, olur çýkarcý.

Utanma duygusu yoktur yüz, arý,
Seni üç kuruþa satmaktýr zoru,
Sana kurþun gibi iþler nazarý,
Böyle þeyden hazý alýr çýkarcý.

Ýçten hased büklüm büklüm büzülür,
Sana seni sevmiþ gibi üzülür,
Bekler kötü günü fýrsatçý olur,
Ýþte böyle yüzü bulur çýkarcý.

Yutar hamuduyla payý paylamaz,
Bu da benden dosta diye söylemez,
Ölsen bile sana içten aðlamaz,
Fýrsat bulsa canýn alýr çýkarcý.

Belli ki bilinen dostluk bu deðil,
Dostluða dostça kal, dostluða eðil,
Farketmez örneðin hayýrsýz oðul,
Adam olmaz öyle kalýr çýkarcý.

Gidersen huyuna, yok senden iyi,
Arkandan hep söyler der ki; Enayi,
Çýkarla geçirir ömür, seneyi,
Hiç vereyim demez alýr çýkarcý.

Hiç yedirmez iþi gücü hep yemek,
Þair Veysel der ki; Bu da ne demek,
Bir günde dostluða harcamaz emek,
Gün gelir nefsiyle ölür çýkarcý.
Sosyal Medyada Paylaşın: