BENİM DÜNYAM

Çocuklar görüyorum
Yüzlerinde tebessüm
Gözlerinde ýþýltý
Engin denizlere açýlan
Okyanuslarý aþan
Bir yelkenli gibi uçuyor
Rüzgar þiþiriyor devamlý
Umuda yolculuk baþlýyor
Eller kalkýyor baþlar dimdik
Bilginin verdiði gururla
Gözlerden þimþekler çakýyor
Aðýzdan sanki alevler
Durduramaz onu kimse
Engel tanýmýyor ki

Çocuklar görüyorum
Herkesten önde
Satranç oyununda mýyýz?
Birkaç adým öteyi görüyor
Bilgiye öyle susamýþ ki
Veriyorsun alýyor
Veriyorsun doymuyor
Gelecek senindir yavrum
Bu azmini, gayretini
Sakýn býrakma


Çocuklar görüyorum
Pusuda yatan aslan gibi
Her an ceylaný yakalayacak
Soruyor dinliyor
Anlamazsa býkmýyor
Usanmýyor, geri durmuyor
Öðrenmeden parmaðýný indirmiyor

Çocuklar görüyorum
Hýrslý, istekli, arzulu
Temiz ve güler yüzlü
Hele biri var ki
Her gün sýnýfa girince
Gülen yüzünü görürüm
Sýnýfta sanki bir þimþek çakar
Sýnýfýn ve benim ruhum aydýnlanýr
Görevinin eri, saygýlý
Ýnce duygulu, sevecen
Yardýmsever ve fedakâr
Yýllar yýlý kovaladý
Bilmem ki neredeler
Sað ve sýhhatte olanlar
Arayýp soruyorlar
Bazen duyuyorum
Aramýzdan ayrýlanlarý
Cennet bahçesine girenleri
Minicik elleriyle
Hamaratlýðýný, içtenliðini hatýrlýyorum
Rahat uyu yattýðýn yerde
O güzel bahçelerden bize bak
Bizleri de unutma
Çünkü sizin gibilere
Muhtacýz hem de çok

Çocuklar görüyorum
Dað baþýnda açan
Kardelenim var benim
Kýrlarda açan menekþem, sümbülüm
Papatyam, lâlem, gelinciðim
Hepiniz en güzel çiçeklerimsiniz
Benim dünyam sizlersiniz
Ben sizsiz yapamam ki
Býrakmayýn beni
Ben sizi býraksam da
Býrakmayýn elimi
Bana mutluluk tattýrýn
Ýyi haberlerinize hasretim
Ara sýra da olsa gelin bana
Beni yalnýz býrakmayýn
Sesinizi özledim, yüzünüzü özledim
Parmaklarýnýzý, yaramazlýklarýnýzý özledim
Her þeyi ama her þeyleri özledim
Çalan zili
Kara tahtayý, silgiyi, tebeþiri
Bana sevgiyle bakan
O güzelim yüzleri
Çiçeklerim benim
Çiçeksiz dünya varsa
Orada ben yokum...

29.09.2001

Sosyal Medyada Paylaşın: