GÖZLERİN SONBAHAR
Uykusuz bir yalnýzlýk biriktiyorum sabahlara.
Derme çatma bu sevdayý hangi yastýk kabul ederdi söylesene.
Hangi uyku akardý gözlerimden sen diye.
Ben hangisine kanýp kapamalýydým gözlerimi sensin diye.
Bir tek ayrýlýk oldu bizim ortak noktamýz, bitiþik yazýlamadýk biz olamadýk seninle.
Bu yüzdendir bu tekil yalnýzlýk.
Hesabýný tarafýma kestiðin en aðýr faturadýr bu aþk , sermayesi sen olan ama hiç biz olmayan bir aþk.
Hay gözünü sevdiðim nasýlda aklýmý daðýtýyorsun öyle, nasýlda parçalýyorsun yüreðimi yapboz misali.
Ama kaybolmuþ en büyük parçam gülüþünün ardýnamý sakladýn yarýnlarýmý.
Canýmýn ardý, ömrünün hangi kelimesinde karaladýn beni böyle.
Söylesene ! altý çizili harfim benim , kaç kuruþ ederdi bu sevda üç kuruþluk silgiye teslim ettin bizi.
Hadi savur yüzüme derme çatma bu sevdayý bir gecede nasýl yaktýðýný.
Kaçamadan ayrýlýk nasýlda yakaladý bizi nöbetemi dikmiþtin köþe baþýnda failini.
Þimdi müebbet yedik ikimizde , sen sürgünde ben aþkýn kanayan koðuþlarýnda volta atýyorum kendime.
Gözlerimi firar ediyorum sana ama sen bilmiyorsun , her gece aklýmý kaçýyorum sana yinede görmüyorsun.
Ýlk duruþmada vereceðim eþgalini, gözlerini anlatacaðým onlara beni kaskatý yapan o gözlerini.
Dilimde geldiðince aþka bulayacaðým seni,
Yüreðinde sürgün olduðum kadýn , þimdi kimsesiz kentlerin boþ duraklarýnda bekliyorum seni.
Ýçine doldurasým var nefretimi.
Yapraklarda dökülüyor yavaþ yavaþ son/baharým geliyor bilmelisin yar vaktim daralýyor.
Geleceðinden bir haber olsamda , rüzgar getirecek seni bana biliyorum.
Bir kamyon dolusu hüzün var zulamda , yüreðin müsait mi ?
Hangi ayrýlýkla andýn bizi , bedeli ödenmemiþ hangi sevdanýn kurbaný ettin söylesene son/baharým.
Kaç kere düþtün yüreðimden , hangi rüzgar savurdu seni böyle soluma soluma.
Poyrazým benim , süpüremedin kapýmdan yalnýzlýðý senin rüzgarlarýn hep kendinemi eserdi böyle.
Bu kadar mý kötüydü , bu kadar mý derme çatmaydý bu sevda.
Hadi süpür kýrýntýlarýmý dudaklarýnýn kýyýsýndan savur yerlere , günahýný ver boynuma.
Sen beni korlarda denemiþsin bu günahýn eteþi ellerimi ýsýtýr ancak.
Hadi içi yalan dolu mektuplar yazalým , her günahta biraz daha kaybedelim kendimizi.
Ama dur kadýn dur nereye böyle , daha çok yanacaðýz bu kurak cehenmemde.
Hangi biz aþktýk , hani biz baþkaydýk
Saçmalamýþýz ...
Gözleri sonbahar olan kadýn..
Gökhan SARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.