Diye! Diye!

Sýk, sýk saçlarýma düþünce
Damlalar,
Adýmlarým sýklaþtý
Kaldýrým taþlarýnda…
Biliyorum çok sürmez
Kesilir güneþle birlikte…
O zaman mavilere düþer yakamozlar
Deniz alabildiðince duru dupduru
Martýlar sessiz sakin
Yüreðime dolar hüzün
Çið damlasý olur kalbim
Kar tozar damarlarýmdan
Uçuþur polenler nefesimi týkayarak…
Aðýr aksak soluðuma vurunca
Yorgun ayaklarýmýn derin sýzýsý
Bedenime yayýlýr sensizliðin
Býçak kesiði yaralarý…
Sabrým, nefes alýyor yine
Semalarý üfleyerek…
Sýrat köprüsüne takýlý ayaklarým
Ýnce, kýldan ince
Ortasýnda ömrümün
Ötesinde
Senin, çekim gücünün gücü
Dönemiyorum…
Uzanýyor ellerim
Yüzümün hizasýna
Açýyorum, yakarýyorum Rabbime
Sensizliðin çilesi
Bitsin!
Bitsin!
Diye! ...diye! ..

Gülayþe



Sosyal Medyada Paylaşın: