üşürüm..
Üþürüm..!
Ben bir sokak çocuðuyum
Adým gurbet…
Titredikçe soðuktan yüreðim
Dolaþýrým inatla
Tüketse de yavaþtan beni bu kahrolasý hasret
Dikenli çalýlara sürterek gölgemi,
Yürürüm kendinden istikametli yollarý,
Terkedilmiþ bir liman karþýlar önce
Yarýsýný paylaþmýþ denizle, bir sandal
Üþürüm…
Bir gemi görünür ufuktan,
Yanaþmadan rýhtýma daha
Fýrlarýz kaptan köþküne, destursuzca,
“Çek þöyle kýnalý adaya yavaþtan kaptan“
Oradan Büyükada,
Ya da hýz kesmeden kýr dümeni,
Çýk akýntýlý sularýndan boðazýn
Görünelim azýcýk, gönül koymasýn Ege,
Geçince Rodos’un karþýsýna,
Ufuktan kayýp olunca dolun ay
‘Sesleniriz….
‘Kalimera Yorgo ,kalimera Eleni’
Sonra süzülüp sessizce
Tutup saçlarýndan mehtabý
Baðlarýz demir atmýþ teknelerin direklerine,
Uyanmadan daha balýkçýlar düþlerinden
Ýþleriz ilmik ilmik,
Tüm orkinoslarý aðdan bileklerine
Buza dönüþünce yanaðýmdan süzülen damlalar
Ne sen kalýrsýn yanýmda
Ne tayfalarýna izin verdiðim
Fýrtýnalar arsýzý yaþlý gemim,
Anlarým ki;
Sokaklar arasýnda ,duvarlara sürtünerek dolaþan
Kýzarmýþ ekmek tadýnda nefesiyle
Sadece yalnýzlýðým .sadece benim..
Kýþ erken mi geldi ne,
Gece gece üstümü kapatacak kar
Üþürüm…
24-3-11
*.Kalimera-Günaydýn(Yunanca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.