Güneþten nur almýþ kadar güzelsin
Evrende eþin yok, çok ta özelsin
Þiirde þarkýda, bitmez sözelsin
Doyulmaz tadýna, ballar aþýktýr
O kadar saf sanki, çiçek özüsün
Hayatýn ahengi, sessiz yüzüsün
Yüreðimde sönmez, ateþ közüsün
Teninin rengine, allar aþýktýr
Bulunmaz nadide, çiçek balýsýn
Renkler kýskanýr, en güzel alýsýn
Yaþam aðacýmýn, yeþil dalýsýn
Saçtýðýn kokuya, güller aþýktýr
Yýlaný çýkarýr, tatlý dillerin
Þirinlik muskasý, yüzde çillerin
Aþka engel deðil, uzak illerin
Sevdayý tanýyan, kullar aþýktýr
Tükenmiþ ömre can veren canýmsýn
Yüreðimde eksik kalan yanýmsýn
Damarda dolaþan, asil kanýmsýn
Tomurcuklar veren, dallar aþýktýr
Papatya YILDIZ
21.05.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.