I sonsuzluk ormanýnda, cangýlda bulsam kendimi birden! bunun nasýl olduðuna kafa yormadan, sadece yürüsem yürüsem,yürüsem...
ormanýn her türlü renginden geçsem ve siyaha vardýðýmda sonunda!.. yorgunluktan bitap düþsem
çok korksam bi yandan!.. aklýmý yitirsem korkudan,derinlikten... ve, hepten yitip gitsem kaybolsam... bilinmeze doðru gittiðim yolda...
II ucu bucaðý olmayan bi denizde,okyanusta derin derinliklerde... bir türlü dibe batmasam!.. çýkmasam su yüzüne
salýnsam sadece suyun içinde,derinde etrafa baksam hiç ürkmesem... bunu hep yaparmýþ gibi!.. kalsam orda bir süre
sonra nefesim yetmese daha fazlasýna... çýrpýnmadan ama! sakince... yumsam gözümü son defa yitip gitsem sonsuzlukta... bilinmeze doðru çýktýðým yolda...
III daðýn tepesine, zirveye doðru... týrmandýðýmý varsaysam þu an!.. daha çok yolum olsa varacaðýmý düþündüðüm bilinmeze!.. hepte ayný yerde! ayaðým kaysa süzülsem havada bi süre... tekrar baþlasam sonra, tekrar tekrar... ve yok olsam sonunda boþlukta... nasýl olduðunu anlamadan bilinmeze doðru çýktýðým yolda...
IV masallar diyarýnda... masalýn birinde cadý olsam önce, kýz cadýsý; korku salsam her yöne... önüme gelene gelmeyene, yedi düvele... bütün iyilere,masum cücelere!..
yaptýðým ve yapacaðým kötülüklerin haddi hesabý olmasa, icabýna baksam bütün yaramaz bücürlerin!.. sonra masalýn kahramaný çýksa sahneye mani olsa bana, daha fazla kötülük saçmadan ortalýða... hakkýmdan gelse... yok etse beni gönderse ebediyete!.. yok olsam!.. masal da burda bitse mutlu sonla!.. kötülerin yok olduðu, iyilerin sefa sürdüðü masalda...
ve iyilerin tarafýnda bu defa! mutluluktan uçtuðum bi anda!.. mutlu mesut yaþarken ormandaki kulübemde... ne olduðunu anlamadan birden!.. kötü cadýnýn,kötü emellerine maruz kalsam!.. çok korksam... korkudan altýma yapsam!..
masalýn kahramanýnýn bi iþi olsa o anda, ruhu bile duymasa hatta! kurtulamasam cadýnýn elinden yapacaðý iþkenceden!..
yok olsam! sonunda burda da!.. kimse yokluðumu farketmese masal da burda bitse kötü sonla!.. ben bitsem!.. mutluluðu yaþayamadan bi daha!.. masallarda dahi olsa!..
V orda burda, masallar diyarýnda, hayalimde... ve sonunda gerçekte gerçekten de!.. bi þekilde... yok olmuþlar kafilesine!.. katýlacaðým ve, bitmiþ yaþamlar koleksiyonu’nda alacaðým yerimi ben de
ölülerin biriktirildiði kapalý kutuda... sonsuzlukta!.. varýlacak son nokta yeryüzünde, yaþamda... tanýþmýþ olacaðým ölümle, ve, veda tüm renklere... ve son!.. ve sonra?!.
Gülnur Yener Sarýtaþ 18/03/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vertigo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.