HUBUYAR SULTAN
Ýnanmadý sana zamane kâfir,
Cemali güneþ ay gözleri mühür,
Bir kaç gün fýrýnda kaldý misafir,
Buz tuttu sakalý hubuyar sultan.
Bir kazandan bin orduyu doyurdu,
Tekmeledi daðý sular fýþkýrdý,
Yezit kâfir inanmazdý þaþýrdý,
Daðlarý düzetti hubuyar sultan.
Þimdi yatar tekelinin daðýnda,
Þen bülbüller dertli öter baðýnda,
Kullara açýlan dergah evinde,
Hep senden söz etti hubuyar sultan.
Ýnanmýyor bak kâfirin þerine,
Hubuyar sultaným girdi fýrýna,
Ateþte buz tuttu döndü yarýna,
Yeziti þok etti hubuyar sultan.
Sana inanmayan delidir deli,
Susamýþ ölüme bekler eceli,
Kalbimin gönlümün solmayan gülü,
Gönlümü fet etti hubuyar sultan.
Gece gündüz hayalimde görürüm,
Sensin yüce rabbim sensin gururum,
Gün gelir kýsmetse sana gelirim,
Ziyaretim sana hubuyar sultan.
Garip kulun veysel sana köleyim,
Caným kurban ben yoluna öleyim,
Muradým gözümde koyma dileðim.
Dertlere dermansýn hubuyar sultan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.