Dað kokulu þapkamla merhaba dedim bu kente Kaldýrýmsýz isteklerini getirdim küçük kasabalarýn Gözlerinizi toprak altý metrolarda gizlediniz Oysa Ali ile Abdullah bir yumak sevgi göndermiþti Yüreklerde dokunsun Üstlerine giyinsin Buralara gelsin diye...
Ama yoktunuz; En ümitli bakýþlarýn yerleri Damla damla aktý tonlarca acýnýn aðýrlýðýnca...
Aþklarýnýz; Hüzünle umuda giden Otobüs koltuklarýnda dinlenen þarkýlarýn sözlerindeydi...
Gerçekler; Ýþsizlikten yýkýlýþtý vitrinler önünde. Anadulu’nun topraklarýndan kopmak bir ananýn çocuðunu yitirmesiydi. Yeraltý tünellerinde yeþermedi bu sevda aðacý. Daðlar ardýndaki selam Güneþli yol yürüyüþlerinde radara yakalandý...
Dað kokulu þapkamý Özgürlük parkýna býraktým. Muhteþem aydýnlýklarýn içinden gördüm karanlýðý Köy çocuklarýnýn sessizliðini duydum çýðlýklarýnda kentlerin. Ýsyanýmý duyurusuz yitirdim kalabalýk caddelerde Denizdeki yakomozlarda noktalandý sonu ümitlerimin. Yüreðimin kalan sevdalarýný Aç martýlarýn gagalarýna verdim...
27 Mart 2011 Gebze/Kocaeli
Esat Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
esatcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.