Özgürlüðüne susayan
Tutsak bir güvercin gibiyiz
Bu aralar..
Gönlüm kafesinden kurtulmak istiyor
Býraksalar da uçup gitsek
Bulamasalar bizi..
Öldüðümüzü sansalar
Hiçbir kanýt kalmasa ardýmýzda
Ýþte o zaman
Özgür olabilir miyiz?
Sevdama kimseler karýþmadan
Sevgimi en derinlerde yaþayabilir miyim?
Yalnýz .
Bir uçurum kenarýna konarým
Seyrederim zamansýzca denizi.
/Þu önümde uzanan uçsuuuz bucaksýz deniz,
Hüznün, özlemin, en çokta öfkenin si mgesi/
Attým hayallerimi uçurumdan
Kaybolsunlar
Boðulsunlar.
Zaten
Çalmadýlar mý
Hayallerimi, birer birer..
Ardýndan kendimi de atmak geçti içimden..
Hayallerim olmadan yaþayamam
Hayallerim demek, baþtan sona;
Sen demek!
/..Kanatlarýný açýp
Hayalleriyle
Dalgalarýn arasýna karýþtý
Güvercin../
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.