ne ümitlerim wardı yeşermesine bile izin wermediğin

kaybetmek yenilmek yok dediðim anda çýktýn karþýma
bir fýrtýna misali kasýp kawurdun yüreðimi
bilmezdim ateþin bukadar sýcak olduðunu
bilmezdim yalnýzlýðýn bukadar soðuk ve sessiz olduðunu

oysa aþkýn son damlasýnda boðulmuþtu küçücük yüreðim
yeþermesi imkansýz fidandý sewgim kör topraklarda
koparmak kolay da dalýndan bir çiçeði
hakeden birini bulup ta wermek zordur

yürümek birinle, ayný adýmlarý atmak warken
sessiz odalarda ýþýksýz kalmak zordur
yalnýzlýðý yaþamak dikenli gülün dalýný awuçlamaya benzer
awucun içinde olan dikenleri görmezde
gülün güzelliðini görürler hep
bilmezler ayrýlýðýz acýsýný
bilmezler sensizliðin acýsýný
bilmezler seni nekadar sewdiðimi
bilmezler senden nekadar zor wazgeçtiðimi

kapýyý aralamak deðilmiþ mesele
açýp içeri girebilmekmiþ marifet
çaldýðým kapýný birkez olsun açmadýn bile
oysa kucak dolusu ne umutlarla gelmiþtim kapýna
ne ümitlerim wardý, yeþermesine bile izin wermediðin
warlýðýný yaþamak warken yokluðunun soðukluðunu yaþamakmýþ
KADERÝM....
Sosyal Medyada Paylaşın: