Kurak bir gün, Umudun karanlýk bittiði an, Sokak lambasý rüzgar da sallanýyor, Bir sarhoþ uzanmýþ duvara boylu boyunca, Bir cenaze çýkarýlýyor evden çýðlýk çýðlýða, Ayaklarý yalýn çocuklar çamurla sarmaþ dolaþ, Burasý dar sokak caným, Kaderin olmadýðý insanlarýn kayýp olduðu sokak, Ne gül yüzlü insanlar nede þeker yemiþ çocuklar var burda, Burasý dar sokak, Kaderin olmadýðý insanlarýn yüzlerinde nefret acý ve çaresizliðin sokaðý, Dar sokakta olmak baharý bilmeden görmeden, Kýrmýzýyý sarýyý görmeden þekeri ,üzümü yemeden yaþamaktýr. Hasrettir çocuklar her þeye sevgiye, þekere, okula, Koþar kamyon kasalarýna asýlarak bir karpuz çalmak pahasýna, Burasý dar sokak , Gülenimiz olmaz gülüm, Açlýðý kahrý ölümü bilenimiz olur…
Ali Ýhsan ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ALEXZORBA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.