Yalnýzca kalp üzerine biraz morfin serpiþtirmem gerek
Aþkýn baðýmlýlýðýndan kurtarmak için benliðimi…
Düþe kalka yaþadýðým sevdayý
Kalkarak ama hiç düþmeden öðrenmeliyim yaþamýmdan çýkarmayý…
Pas tutmuþ da olsa, gerçekleri sermeliyim yüreðimin üzerine…
Hayali insanlar yaratmalýyým;
Sevgilinin, bedenime uyguladýðý yýkýmýn gürültüsünü bastýrmalarý için sesleriyle…
Hatta aþký sebep bilip yeni günahlar yazmamasý için solumdaki meleðin;
Ölmeden önce kefen giymeliyim; bir aþksýzlýk kýyafetini giyer gibi üzerime…
Ki;
Zaten ben bu aþktan sað(ýmla) çýkamam
‘Sol’um hazýrlanmýþken ‘sað’ýmý da düþtüðü çukura beraberinde götürmeye!
!MERVE USER!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.