unutma beni...
gülüþler doldurduðum avuçlarýna deðerse, bir gün
için sallandýðýnda iþte, ürperirse aðaçlarýn
baþýna çökerse tavaný o tünelin
o, hiç geçmeyen zaman içinden
küfür yemler aðlamaný daya genzine
vur kendini kendine
ama
unutma beni...
sadece kalsýn isterim yine
payý kârsýz emeðimin bedava cilvesi
ama dur!
dik dur gözlerine þimdi
kýr belini ayýn
ama faraziyelerle tutulma uykuya
iþte, boðazýný sardýðýnda hýçkýrýklarla çivili aðaçlar
gövdende yanarken mevsimler
tükendiðinde iþte son yapraklar
unutma beni
hatýrla...
doyamamýþtým gençliðe açtým daha
daha büyürken hayaline
aþk budur iþte!
bu olmalý demiþtim
aþk kenti
umarsýz adýna
sevmiþtim seni mevsimsiz
olur mu demesin kimse
pembe kuzularým menekþe kuþlarým vardý
dalmaçya yalanlara taranmýþ saçlarým
ve belli bir eksende dönen kýskanç sancýlarým!
ve çok emindim
içimde hiç susturamadýðým
ve hiç tarif edemediðim
bir baþkasý daha vardý
dudaklarý bana ait olmayan
benden daha cývýltýlý ve daha küçük
ve seni benden daha iyi tanýyan
ikimizin caný bir yanarken tanýyordum onu sadece
bir tahtaya kalktýðýmda gelirdi yanaklarýma
suskun bir hazýrol vaziyetinde
bir de seni görünce
sinemde öldürücü bir pervasýzlýkla uçarken gamzelerin...
hiç farkýnda deðildin
hatta, sen kendinde bile deðildin!
ama artýk bendeydin...
evet, kýrk kapýlý bir yangýna köleydim
ve sen öðretmenim bile deðildin...
hýrçýndým
ayazýndan soluksuz üþür kesilirdim
suya þimþeðini çaktýðýnda yakamoz
tutardým ellerimle çözerdim güneþi
_saçlarýn_
bir bir baðlardým demetleri sonra
kýzardýn sen
nasýl hoþuma giderdi
anlatamaz, diyemezdim ama
nefesime deðdikçe tenin
iþte yanardý, buz gibi yüreðim ...
payý kârsýz emeðimin bedava cilvesi
dedim ya
ya hiç unutma
ya da hiç hatýrlama beni!..
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.