Kramplar içini parçaladığında

Kirli sakallarýndan süzülen bir damla yaþ
Kaçýp gitmek istiyordu hatýrladýkça
O karanlýk, o hüzünlü sokaklarda
Umutsuzluða kapýlýrcasýna

Yaþlanmaya býrakmýþ
Yüreðin derinliklerinde
Susuyor düþünmek bile aðýr geliyordu
Kramplar içini parçaladýðýnda

Gülümseyemiyordu mahzun buseleri
Kenarýnda bitmemiþ bir çiçek
Umutsuzluða kapýlýrcasýna
Kurumuþ, solmuþtu gençliði

Kalp atýþlarý bir an düþecek sandým
Korkaklýðýný taþýyarak
Ah o nemli gözlere
Gülümsemeleri kýskanýrcasýna

Ürkek, tavýrlarý engellere takýlýrken
Gizlediði avuçlarýnýn arasýnda resimleri
Daðýlýyordu sýrýlsýklam mürekkepleri
Yýkýlmýþ ayakta duramýyordu cansýz bedeni
Hiç susmayacakmýþ gibi geliyor
O yaslý yüreði
Bir gün ve sonrasý tabii ki

Þiir Remziye çelik
Yorum Hayrunisa Þenel( Siyah Gecem) Caným Ablam Yüreðinden Öpüyorum Saygýlar.
06.3.2011
pazar



Sosyal Medyada Paylaşın: