RÜZGARLARIN TÜRKÜSÜ

Türküsünü söyler rüzgarlar,
Yaþanmýþ bir devrin,
Aþýlmaz daðlarýn doruklarýnda.
Akbabalar leþe dönerken,
Kar fýrtýnasýnýn çýðlýðý,
Çileden çýkarýr karakýþý!
Alýr götürür daðlarýn öfkesini gökyüzüne,
Yorgun akan nehirler…

Arkadaþ olur geceye,
Adres sormayan kurþun sesleri!
Önce özgürlüðü vurur beyninden,
Sonra katleder umudu ve tutkuyu…

Umut ve tutku,
Tutsak ozanlarýn türkülerinde filizlenir,
Aþýlmaz daðlarýn doruklarýnda büyür,
Rüzgarlarýn uðultusunda destanlaþýr,
Kurþun gibi delerek gecelerin karanlýðýný,
Yarýnlara ulaþýr…

Fýrtýna olur, bora olur rüzgarlarýn türküsü,
Ölümü olur alacakaranlýðýn,
Söylenmemiþ türküler…
Yýldýzlara ulaþýr daðlar,
Türküsünü söylerken rüzgarlar bir devrin,
Yeniden diriliþi baþlar bir uygarlýðýn!
Gökyüzüne akar,
Tarihin kuytularýndan çaðlayan yorgun nehirler….



Sosyal Medyada Paylaşın: