HÜNKARIM
Güneþ ayaðýnda secdeye durdu
Önünde ufuklar battý Hünkarým
Nevþehir nebiler veliler yurdu
Seni topraðýna kattý Hünkarým
Karanlýða ýþýk tuttun nur saçtýn
Yetmiþ bin aleme kapýný açtýn
Elin belin dilin baðladýn geçtin
Ömrün çilehane yattý Hünkarým
Benim kabem insan insandýr derdin
Kara düþünceye nurunu serdin
Beþ taþa þahitlik türlü dil verdin
Adem sustu taþlar öttü Hünkarým
Adalet terazin sevgi tartýyor
Eþiðinde Balým Sultan yatýyor
Turnalar semahta arþý yýrtýyor
Þah Merdana yolu tuttu Hünkarým
Hak bendedir dedim sözün üstüne
Nasihatýn baþým gözüm üstüne
Baþka sevdam yoktur hazýn üstüne
Aþký meþki sildim bitti Hünkarým
Ýlimden gitmeyen yol kalýr geri
Kucaðýnda ceylan Pirlerin Piri
Esirgeme benden bir avuç yeri
Özüm nefis söküp attý Hünkarým
Güleser Yorulmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
guleseryorulmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.