güz çiçeklerim olurdu benim......

belkide mekân tutmaktýr sevmek
bir köy,bir sokak bir aðaç dibi
alýþmak yer edinmek
ufak tefek sevmelerim oldu hep
yerleþkelere direnerek...


göçerdim
kapý numaralarým bile olmadý
yeþil mavi boyalý kanatlýlarda
kilitlemeye yoktu derdim
gazetelerden perdelerim...


güz çiçeklerini severdim
sarý sarý açan
tohumlar toplardým kurtuluþ parkýndan
okul dönüþü ceplerime
dikerdim,komili tenekelerine
uçardým firdevs’e kokularýndan...


irlanda’lý kýz filmini izlemiþtim
ilk aldýðým televizyonda
kendi evimde
ve tanýk olmuþtum ilk defa ihanete...


sonralarý, soðudum ceren’den
bir daha belik yapmadý saçlarýný
dökmedi belinden
sarý açmadý çiçeklerim
arýlar,almadý poleninden...


göçerdim daim;
dönence yirmiye bindirince turunu
büyük büyük adamlarla tanýþtým
ve kendi adamlýðýmdan uzaklaþtým...






...............................................................................Kasým










Sosyal Medyada Paylaşın: