Bir gün düþünürüm inceden ince,
Nereye gidiyorum bilmem nereye,
Birlikte olup bir an göz göze gelince,
Buzlar eriyor iki gönül bir birleþince..
Bunca içimizdeki yara niye,
Neden sineye çektik hepsine,
Söylemek isteyip de söylemeyince,
Neden düþtük bu hallere niye..
Gün oldu dertlendik söyledik,
Bir þey demek söyleneni dinledik,
Yeri gelince de feryat figan ettik,
Sevgimiz varken bu hale neden geldik..
Kalp istedi, gönüllerde istedi,
Sevgilerini gizlemedi hep söyledi,
Kim ne dediyse kendine söyledi,
Bizim söylediklerimi bizeydi,
Acýda olsa güzel günler yaþadýk,
Zorluklarý aþtýk bunu da baþardýk
Her zaman sevgilerin yanýnda vardýk,
Biz neden deðiþtik bu hallere geldik..
Bütün dolaþtýðýmýz yerlerde gördük,
Ýþimize gelmedi onu abes gördük,
Geçmiþi artýk sildik süpürdük,
Yaratan uygun gördü bu günüde gördük..
Neden bu kadar sevgiye inandýk,
Bilmem neden karanlýða attýk,
Sanki aydýnlýklarý bitirip attýk,
Bilmiyorum olanlarý sanki yaþamadýk..
Olsun diyelim geçti o günler,
Gönülde sevgiler var yenilerini besler,
Umut tükenmedi gelecek güzel günler
Bu garip yaratandan güzellikler bekler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.