Terk edip gidene diyorlar kibar.
Zamane insaný deðiþmiþ huylar.
Hakikat diyene nerde itibar.
Zamane insaný ürperir tüyler.
Düþmanlar pusuda sanki birdiler.
Gerici dediler kalpler kýrdýlar.
Hâlbuki geçmiþten hepsi sýrdýlar.
Zamane insaný neleri söyler.
Kardeþin kardeþe kalpleri buruk.
Mevla’yý bilmeyen gönüller çürük.
Aynaya baktýkça tutar hýçkýrýk.
Zamane insaný garipler neyler.
Zanneder kalpleri kýrýlmaz çelik.
Dünyevi çýkarlar tahtýnda melik.
Hesaba çekmeli nefsi gündelik.
Zamane insaný aðalar beyler.
Merhamet isteyen fýrsat yakalar.
Gerçeðe bürünmüþ dilde þakalar.
Kötüye ders vermez yine vakalar.
Zamane insaný düzensiz paylar.
Günaha bulaþmýþ uyar miskini.
Ameller niyetle koru riskini.
Geçmiþle kültürün bozuk ekseni.
Zamane insaný boþalmýþ köyler.
SELÇUK SALMAN 13.30
25.03.2011 CUMA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.