sü
Ne olur! Bakma Öyle
Ne olur! Bakma Öyle.
Ürkek bakýþýn da, omuzlarýnda saklýdýr ümmet.
Onur, izzet ve namusdur dilimden dökülen.
Zeytin dallarý, barýþ çýðlýklarý, hokkabaz oyunlarý
Þerbet tadýnda, katrandýr bana içirilen.
Ne olur bakma bana öylesine masum
Öylesine vefakar;
Kurumuþ zeytin dalý gibi düþüyorsun ellerime,
Ellerim ki koca gövdemde alem
Zulümden bir acý çöküyor yüreðime,
Hergün ölen bebelere sebeb bu acý, bu kahýr,
Çoraklaþmýþ topraklara inat
Bak mevsim direniþ mevsimi
Bahar mevsimi, sevda mevsimi
Tarih bir kayýt düþecek.
Kýzýldeniz geçit vermiyecek.
Yarmayacak artýk musa’nýn asasý.
Yed’i beyza kirli ellere deðmiyecek.
Lanetli kavim cüzzamýyla ekine çevrilecek.
Kalk! ne olursun kalk !
Uzat ellerini deðsin ellerime.
Acýyan yerlerine melhem olayým.
Tuttuðun dal, umud olayým.
Güneþi ardýmýza, ayý koynumuza,
Yýldýzlarý avuçlarýmýza alýp
Topraðýmýza akan kanýmýzla
Yarýnlara umut olayým.
Abdulkadir Seven
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.