sustu yüreðim ne kadar susulacaksa yalnýzca dokunuyorum onuda kimse görmüyor dudaðýmdaki þerký kalemimdeki þiiir yaralarýmý saran rüzgar sustu
sokaklarýnda kahrolduðum kaldýrýmlarýnda oturduðum istanbul sustu lambalar söndü bir ah sürüp dudaklarýma ne kadar istenirse o kadar sustum
sustu benimle deniz deli dalgalar martýlar sustu umutlarýmý kanatlandýrýp rüzgarlara savuruyorum her gece yýldýz yapýp serpiyorum gökyüzüne tuz basýp yaralarýma sustum
içinde aþk taþýyan yunus gibi yaslandým yalnýzlýðýn duvarýna gül döktüm yollarýna sustum sustu gök, sustu dað toprak acýlar konuþuyor yalýnýz gönlümün sýzýlarý konuþuyor öldürdüm içimde sevdalarý atýyorum uçurumlardan nasýl olsa onlarda sustu
’’’’ YUNUS ’’’’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
GURBET KUŞLARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.