BİR MASAL GİBİ

Bir masal mýydý bilmem bir rüyamýydý yoksa?
O yaþadýðýmýz günler bir hayal miydi ne,
Bu üçüncü geliþim bir türlü göremedim,
Anýlardan baþka kalmamýþ hiçbir izin.

Sokak, sokak dolaþarak yaþadým anýlarý,
Aklýmdan çýkmýyor hiç okþadýðým saçlarýn,
Unutamam bir türlü o yeþil gözlerini,
Sanki hala ellerimde, ufak narin ellerin.

Hangi yola baksam her sokakta bir aný,
Anlatsam yetmez buna defterimin sayfalarý,
Nasýl tamir edeceksin kýrdýðýn umutlarý,
Öylesine soldurdum ki yeþertemem bu baharý.

Þimdi o sokaklardan utanarak geçiyorum,
Efkârýmdan her akþam dolu, dolu içiyorum,
Sokaklarýn dili olsa da anlatsa o günleri,
Baksana anlatmayý ben beceremiyorum.

Bu güne kadar yazdýðým bu kaçýncý þiirim,
Acaba bundan böyle daha kaç tane yazarým,
Unutmayý denedim bir türlü unutamadým,
Acaba bu anýlarý ne zamana kadar yaþarým.

Bekir Yavuz
8.Eylül.1978.Cuma
Bahçelievler. Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: