BOYNU BÜKÜK

Hasretim çýðlýk atar, tükenmez hiç damlalar,
Yorgun düþtüm zamanda, mecâlin boynu bükük.
Murat yýðmaz bir türlü içimdeki yaylalar,
Yorgun düþtüm ummanda, hilâlin boynu bükük.

Aðlýyor için için aþka durmuþ güfteler,
Güllerin çiylerini hep neþesiz desteler,
Neylerim inler durur, karanlýðý besteler,
Kýrýklýk var kor canda, melâlin boynu bükük.

Sürek avýna çýkmýþ insan yiyen cellâtlar,
Saflarýný kurmuþlar, þafak yýkan maksatlar,
Zamanýn kýskacýnda ölüyordu muratlar,
Dünya denilen handa, ahvâlin boynu bükük.

Derinleþir durmadan kabuk yapmaz yaralar,
Mýsra tutan ellerim þimdi beni paralar,
Yollardan yol bulup da yanamýyor çýralar,
Þiir yaktýðým anda, leyâlin boynu bükük.

Neylerimin sýrlarý çözülmedi bir türlü,
Bülbüllerin figâný sezilmedi bir türlü,
Segâhlarýn efsunu süzülmedi bir türlü,
Dolaþtým hep hüsranda, zülâlin boynu bükük.

Kalplerin ortasýna dökülüyor mâtemler,
Dillerin aynasýna ekiliyor sitemler,
Her geçen gün durmadan çekiliyor meltemler,
Erittiðim dermanda, þimâlin boynu bükük.

Ruhumda oluþuyor karanlýðýn cinneti,
Yanamýyor canýmda ýþýklarýn rahmeti,
Hüzünler toplanýyor, bozduruyor cenneti,
Çürütülen ormanda, ikbâlin boynu bükük.

Kuruyor bahçelerde umudun çiçekleri,
Ýnleyen gecelerin aðlaþýr emekleri,
Oluklar hep kapanmýþ, titreþir dilekleri,
Kýzarttýðým harmanda, nihâlin boynu bükük.

Siyaha akýyordu gördüðüm rüyâlarým,
Katraný yakaladý ördüðüm hülyâlarým,
Köpüksüz kalýyordu kardýðým deryâlarým,
Bülbüllerim hicranda, hayâlin boynu bükük.

Getirmedi ufuklar dönülmez akþamýmý,
Ömrüm çýðlýk atýyor, yýktý serencâmýmý,
Gökyüzü kurþun gibi, dindirdi bayramýmý,
Bugün sararan tanda, kor lâlin boynu bükük.


Sosyal Medyada Paylaşın: