Dalmýþým hülyalara, boþ vermiþliðe esir Umurunda mý dersin, eder mi sana tesir El bile þaþkýn buna, sakýn ha un serpme una El bana hayran bakar, kulak ver þuna buna.
Gelgitleri að aldý, halbuki aþk doðaldý Gözünaydýn çekildim, derken balýk çoðaldý Kalp kabardý dalgalý, önüne geçme yýkar Sen nasýl kör bakarsýn, bu seni beni yakar.
Her gece mum yakarým, hayata loþ bakarým Kýrmýzý þarap içer, sen güzele akarým Seni yârim farz eder, hayalindir sünnetim Allah için severim, yanýndýr tek cennetim.
Ya hep ya da hiç derim, aþk içerken aþk yerim Sen bana haykýrsan da, olsam senin aþk erin Buna ölebilirim, hiç arkaya bakmadan Aþkýn tek tarifi var, meþk olmaz âþk yakmadan. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.