ÇARESİZ KALMAZDIM

Puslu bir Gemlik sabahýnda,
Korkunç bir yalnýzlýk yapýþtý düþlerime..
Saatlerce pencereden bakýp,
Hayatým film seridi gibi gözlerimin önünden geçti...
Çok hatalar yapmýþým sevdiklerime ömrümü adamakla,
Herkes kullanmýþ kendi çýkarlarý doðrultusunda,
Herkes kendi hayatýný yaþarmýþ anladým,
Ýhanetin en acýmasýzýný, yaþatýrken bana,
Yalanlarýnýn ardý arkasý kesilmememiþ...
Gözlerime inanmasam ki duyduklarýmda çabasý,
Ýnanmaya hep hazýrdý bu yaralý yürek.
Kaç kere pencerede sabahladý seni bekleyerek,
Kaç kere oðluna bakarak babasýz büyüdüðünü,
Bunalýmlara düþtüðünü gözlemleyerek,
Acýmasýz hayat þartlarýnda beli bükülerek,
Yalnýzlýðýn en acýmasýzýnda kan aðladý bu yürek?
Ben hayatýmý temize çekmek isteseydim eðer,
Ýlk seni çýkarýrdým hayatýmdan....
Kan aðlayarak çaresiz kalmazdým...













Sosyal Medyada Paylaşın: