YETER

Elmaslar, gümüþler bir hiç yanýnda
Sevdiceðim yanýma, geliþin yeter.
Çaresiz kaldýðým en zor ânýmda
"Ne olursun üzülme", deyiþin yeter.

Bilir miydim aþkýn, en zor yönü ne
Uðramasýn isterdim keder ömrüme.
Karanlýklar çökünce deli gönlüme
Ufacýk bir bakýþýn, gülüþün yeter.

Beni mutlu ederdi aþkýmla yanman.
Ama inan þart deðil, adýmý anman.
Olur da birgün beni, gördüðün zaman
Taa uzaktan bir selam, veriþin yeter.

Bir kalp var ki sende, týpký taþ gibi.
Yüreðimden sel akar, kanlý yaþ gibi.
Hiç olmazsa bâri arkadaþ gibi
Beni bir kez gönülden, seviþin yeter.

Yüreðimde esen bir koca aþk yeli
Yaþadýðýmý anladým seni seveli.
Senden azýcýk sevgi, bekleyen beni
Tebessümünle mutlu, ediþin yeter.

Sol tarafým yanmakta, bak için için
Kabullenir mi söyle, derdimi için!
Kapýmýzýn önünden, hatýrým için
Sevdiceðim son defa, geçiþin yeter.

Bu dünyâda gönlümün, yoktur emsâli
Sevdiðimce sevilsem, özlensem bâri.
Leylasýný arayan Mecnun misâli
Uðruma gözyaþýný, döküþün yeter.

Nasýlmýþ düþ de gör gerçek sevgiye
Böyle seven birine, zulümün niye?
Yana yakýla aðlayýp "geri dön" diye
Resmime dizlerini, çöküþün yeter.

Hayat dediðin her zaman, olamaz düzgün.
Hiç ummadýðýn anda, belirir hüznün.
Bu dünyadan göç edip silindiðim gün
Kabrime bir karanfil, dikiþin yeter,
Yarim, yanýbaþýmda; bitiþin yeter!..

SEDA KOCATÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: