Ne bileyim yanýlmýþým serde aymazlýk vardý Aþk sadece kadýn-erkek arasýnda sandým ben Doðru yolu yeni buldum gönlümü huzur sardý Allah aþkýný tanýdým hep adýný andým ben
Ozamanlar câhilmiþim, tuhafmýþ bir hoþmuþum Nerede bir güzel görsem çaðlamýþým coþmuþum Boþ þeylere kafa yormuþ, boþ iþlere koþmuþum Mevlânâ’yý tanýyýnca hamdým, piþtim, yandým ben
Kurtuldum karamsarlýktan mutlulukla barýþtým Menzile ulaþmak için kendim ile yarýþtým Gerçek aþký bulanlarýn arasýna karýþtým Derviþlerin sofrasýnda suya ekmek bandým ben
Uzun zaman Yusuf gibi dipsiz kuyuda kaldým Kendime Âþýk Veysel’i,Yunus’u örnek aldým Çýktým zifîr karanlýktan o nurlu yola daldým Susadýðým gerçek aþka iþte þimdi kandým ben
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.