saçýn savruk gözün nemli yüzün ak
cemrelerin derine mi düþtü ey bahar
þarkýlarýn neden bu kadar ýslak
Leyla’nýn bir meczubu olup da anlasak
ünsüz bir çoban ýslýðý çalýyor rüzgâr
vurdumduymaz hoyrat ve asi
bitsin artýk bu mukassi havalar
“gel ey denizin nazlý kýzý”
yakamdaki karanfilden tanýrsýn beni
içimdeki sýzýlar kadar kýrmýzý
mavi denizde beyaz duvaklý dalgalar
vurdukça koyuma tuzlanýr yüreðim
baharýn sihriyle soyunur gelincik
açýlýr paslý kapýlar
(*) Aleko
C.Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.