ELLERİNDE ÖLMEK İSTİYORUM

Karanlýðý delen, sokak lambalarýnýn ýþýðýndan görürüm
Kar yaðar lapa lapa yaþadýðým þehre
Duygularým…
Masum duygularým çaresizliðin koynuna düþer
Çaresizliðin koynunda üþür,
Çaresizliðin koynunda idam edilir yalnýzlýðým
Anasýndan ayrý kalmýþ ceylan kadar ürkek
Sürüden ayrý düþmüþ sýðýrcýk kadar þefkate muhtaçtýr kollarým…

Ne yaþýmdan, ne de gücümden utanýr
Peþi sýra tek tek gözlerimden düþer gözyaþlarým.
Ay ýþýðýnýn aydýnlattýðý odamda
Bir kolumda sen, diðer kolumda sýrlarým
Uzat ellerini küçük aþkým
Uzat ellerini…
Yüzyýlýn tüm günahlarý çeker beni içine
Ruhsuz bedenlerin arasýndayým…

Gecenin karanlýðý iyi tanýr beni
Karanlýðý her þeyden çok severim
Karanlýk, tüm kirleri ve çirkinlikleri örter
Örter günahlarý…
Ýyi bilirim.
Sen gel güneþ gibi koynuma.
Gün daha doðmadan
Yoruldum, peþimi býraksýn gölgelerim…

Nice savaþlarýn yorgunluklarý var üzerimde
Üzerimde kan var, hangi savaþtan kaldýðýný bilmediðim
Ve nice acýlar var omuzlarýmda taþýdýðým
Yoruldum küçük aþkým
Yýka!
Bak ne kadar da kirlenmiþ ellerim
Koynunda erimek istiyor kanlý bedenim
Uzat ellerini
Uzat ellerini, ellerinde ölmek istiyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın: