YILMAZIM
Hiç yýlmadý gerçek yýlmazdý adý,
Amansýz hastalýk senide yendi,
Yýl iki bin altý aralýk yedi,
Ýkibin altýda öldü Yýlmaz’ým.
Bence evlatýmdan hiç yoktu farký,
Ne deyim bozukmuþ kaderin çarký,
Ayrýlýk bir baþka ölüm çok zorki,
Zeki idi her þey bildi Yýlmaz’ým.
Tanrým sen yýlmaza baðýþla cennet,
Her yanýný deste güllerler donalt,
Acýsý çok büyük tükendi umut,
Kim bilir dünyaya geldi Yýlmaz’ým.
On altý yaþýna yeni basmýþtý,
Zalim felek neden bize küsmüþtü,
Acý haber sam yellere esmiþti,
Çok yazýk dalýnda soldu Yýlmaz’ým.
Çile bizim ölüm herkese hastýr,
Ayrýlýk acýdýr ölümse yastýr,
Yazýktýr bu yaþta buda bir þanstýr,
Çiçeði burnunda soldu Yýlmaz’ým.
Çare olamadý doðanýn gücü,
Allah’ým genç yaþta ölüm çok acý,
Tanrýya tapudur bizler kiracý,
Az vakit dünyada kaldý Yýlmaz’ým.
Ana, babasýnýn biricik oðlu,
Çaresiz elleri kollarý baðlý,
Veysel amcan sana yüreði daðlý,
Acýn kalbimizde kaldý Yýlmaz’ým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.