Uzaklardan, yakınım uzağa!.
Denizden kopma martýlar, yol alýrlar geceye karþý,
Zaman, ansýzýn bayramlaþýr!.
Duymak istediðin, duyumsuz bir dil,
Hýçkýrýk koparan bahçedir, bahçývansýz!.
Bir beyin alýr gabyana büyüttüklerini,
Uslanmaz damar kanatýr, felç eder geri dönüþü,
Merhem sürülmüþ, tabipler yýðýlmýþ!.
Yok…
Hatýrlarým tütsülü armaðanýný,
El iþlemeli kafesini, katrandan çýkma hayýrlý kalemini!.
Hatýrýmda…
Daðlar yaslanýr geçit vermez,
Eloðlu dediðin, taþ kondurmaz sýlaya,
Uzaklardan, yakýnýma!.
Dünya,
Ne istersin,
Unutmak mý dostu, can yoldaþý, akrabayý?
Uzaklardaki, yakýným uzaða;
Ben deli bir Mezopotamya, sen ki hýrçýn Karadeniz,
Çatýþýr kara bir toprak, kibirli derya,
Hisseder sinsi hayat, dengesiz bir saat,
Alýr beni, onu ve seni hayalsizce!.
Hasretim size, onlara,
ve
Giden, yakýným uzaða!..
Turan Koca- Çok uzaklardan yakýným uzaða sevgiler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.