’’aþýksan bela-ý aþktan ah eyleme
ah edip derdinden aðyarý agâh eyleme’’
.......................................................
zýrh giyinikmiþ meðer perdesi metruk bakýþlar
gönül çýkmazýnda ahkam kesermiþ zýlgýtý kesif rüzgâr
diþ geçiremez olmuþ günler dünlere
yakamoz karartýlý günceler döverken solumu
aðyarý kesik cümlelerin sentaksý gölge uzatmýþ Nur’dan
vurma solumdan nedenlere kesik kesik
ben hiç bir zaman ýslanmadým, ýslanmam yaðmur...
.
.
.
taþ olmuþ elimde har ile yoðurduðum hamur
iki karýnca boyu uykudur hepsi
kýyamadýðým gözlere yapýþýk yaðmur...
aðlama!
dermanýmý þekilden þekile sokan ayna
dar vakit
ve bir çigan ortasýnda kalmýþ yarým kadeh gibi
söyle, gelecek zaman çalmasýn artýk bu ebruli konçerto
bir avuntunun gölgesinde zer tutmuþ bahtým
zil zurna sarhoþ bir halde gösterme yâr’a beni
defol...
...on yedi bin alemin sahibi göstermiþ bana
ki; bak bu senin Nur’undur
el benim, kalem benim lâkin kudret onundur
kaçmak ne zaman ecele çare olmuþ ki
göz benim, diz benim lâkin post onundur...
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.