BİZLER UNUTULMUŞLUĞUMUZLA SİZLERİ OYNARIZ YAŞAMIN HER SAHNESİNDE, mavi gözler
BİZLER UNUTULMUŞLUĞUMUZLA SİZLERİ OYNARIZ YAŞAMIN HER SAHNESİNDE,
Seni sevmek, hayatý sevmek, seni sevmek acý çekmeden gülebilmeyi ögrenmek gözyaþsýz, hayatý yaþamak ezbersiz rol yapmadan oldugu gibi, sonra çýkýp sahnede yaþamý sergilemek oldugu gibi, tüm izleyenlere karþý seninle dopdolu, sonra elele tutuþup selamlasak tüm alkýþlayan yüzleri, sonra bitirsek bu oyunu palyaçolar gibi yerlere kadar egilerek kývrek bir hareketle, kapatsak bu perdeyi sonra içimizdeki o yalnýz kiþilere dönsek yeniden, yanaklarýmýzdan yaþlar sýzarken, birde onlara sorsak, acaba bu oyunu begendiler mi diye...
03/02/1988/...Çaglayan/ÝST./---Metin GÜRSOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi gözler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.