Arif Abi - 2
“Tövbekâr muhabbetleri – 1” Selamüaleyküm abilerin abisi
Hayýrlý iþlerin bol olsun inþala…
Gerçi senin gibi insan güzelinde
Hayýrsýz iþ ne gezer, laf benim ki de.
Ýyiyim aðabeycim, çok þükür
Haber vermedim masustan,
Sürpiz olsun sana diye, iyi etmiþ miyim?
Saðolasýn caným abim, çay
Çay yeter abi, sen bak iþine
Yardým edeyim mi? Valla bak.
Nolsun be abi? Mücadele devam,
Ýþten geliyorum he. Taksiyi býraktým
Sanayideyim, dokuma, baba mesleði ya bizim
Çok þükür abi, çorbamýz kaynýyor.
Memnunum þükür, yok þikâyetim.
Kimi kime þikâyet edersin?
Ne haddime, Allah affetsin.
Sen kaçta kapatýyosun abi?
Akþamýn okunmasýna da on beþ dakka kalmýþ
Tamam tabi abi, kapatýr beraber çýkarýz.
Hanýmýn selamý var abi,
Yemeðe çaðýr dedi bana
Tüm ailece gelin bi akþam he?
Valla çok seviniriz, memnun oluruz…
Çocuklarda iyiler çok þükür
Küçük var ya benim, Sena,
Gül kokulu kýzým benim,
Takdir getirdi birinci dönem
Ailede ilk, ne ailesi sülalede yok örneði.
Gurur duyduk valla hepimiz…
Haným gitmiþ velî toplantýsýna
Bi övmüþ hocasý bizim kýzý
Gururlanmýþ, acayip olmuþ
Aðlamýþ yol boyu, eve dönene kadar
Bende tuhaf oldun görünce,
Bi kâðýt alt tarafý ama
Ne bilim iþte, etkileniyor insan.
Diðer haylazlar kýskandýlar hemen.
Doktor olucam diyo kýz, inþala…
Yok abi bi çay yeter,
Çok bile adam olana.
Kasayý kapadýn, çekeyim mi kepengi?
Tamamdýr abi, sen al ceketini
Baþladý mübarek ezan…
Aziz Allah.
Þefat ya resûl’Allah…
Þu Memet hocada bi baþka güzel okuyor mübarek
Adamýn ciðerine dokunuyor sesi, Allah razý olsun.
Sen camiye deðil mi?
Hadi yürü, bende geliyorum.
Ne o abi, þaþýrma ya,
Söz verdim hanýma,
Sana da sözüm var hem
Tevbe ettim abi ben her þeye
Taksiyi de o yüzden býraktým.
Ayýptýr söylemesi, yani aramýzda
Bugün sabah namazýyla baþladým
Öðle ile ikindiyi iþ yerinde kýldým abi.
Valla nasýl da hafifledim, bilemezsin.
Neyse namazdan sonra konuþuruz abi…
03.22 – 22 Mart 2011 – Salý / Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.