K A L A S

Ev yapayým dedim, kereste lazým ,
Orman da bir aðaç, önüme çýktý .
Þu bollukta ona, takýldý gözüm ,
Ben puþta isterken, bir kalas çýktý .

Tomruðu sürüyüp atölye sordum ,
Beþ kiþiyle tutup, hýzara verdim .
Otuza bölündü, gözümle gördüm ,
Ben çýta isterken, bir kalas çýktý .

Ustaya dedim ki, borç beþe kalsýn ,
Tomruðun yarýsý, beþe beþ olsun .
Kalaný da kalfan, beþe on dilsin ,
Ben lata isterken, bir kalas çýktý .

Budaðý görünce, bozukluk sezdim ,
Talaþý kokunca, hýzara kýzdým .
Birden öfkelenip, ustayý üzdüm ,
Ben tahta isterken, bir kalas çýktý .

Orman da en güzel, aðacý seçtim ,
Devirirken korkup, uzaða kaçtým .
Kerestelik boyu, karýþla ölçtüm ,
Ben orta isterken, bir kalas çýktý .

Ahmet’im elini, dostca uzatýr ,
Her yaratýlaný, candan gözetir .
Ýnsan olmayaný, þuna benzetir ,
Ben çöte isterken, bir kalas çýktý .

Destek’li Þair : Ahmet GÜNAY
Ahmet GÜNAY (ahmetgüna)
Sosyal Medyada Paylaşın: